اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام ۳ + تحلیل
- سه شنبه, ۲۴ بهمن ۱۳۹۱، ۰۵:۴۴ ب.ظ
- ۰ نظر
اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام ۳
انجمن سلطنتی بریتانیا در همین راستا پروژه اطلس دانش و نوآوری های جهان اسلام را در خصوص کشورهای اسلامی متعددی در دستورکار خود قرار داده است. مصر نیز یکی از کشورهای مورد مطالعه می باشد.
هویّت فرهنگی و تاریخی یک ملّت را شاید بتوان در دو گزینه ی : الف. میزان و حجم تلاش در میدان دانش و مقدار سهم تولیدات علمی نیاکان آن ملّت درگذشته؛ ب. میزان مواریث باقیمانده از آن تلاش های علمی از نظر کمّی و کیفی، در عصر حاضر؛ جستجو، تقسیم بندی و مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار داد. از دیدگاه «تاریخ علم»، امروزه در محافل دانشگاهی و علمی جهان، خاستگاه های اولیّه ی و مرکز تولید علوم، همچون دانش های پزشکی و فلسفه مورد توجّه ویژه قرار گرفته و میراث کهن دانش و سیر تحوّل و تطوّر علوم به عنوان اسناد ملّی حقیقی یک ملّت محسوب و مورد ارزیابی قرار می گردد و بر همین مبنا آثاری در قالب های گوناگون خلق می شود...
اروپاییان که بعد از افول خاستگاه علم، یعنی یونان باستان، ده ها قرن در تاریکی محض جهالت و نادانی (قرون وسطی)، به سر برده بودند و از طرف دیگر آن مقدار میراثی هم که از یونان باستان در معقولات و متافیزیک، نزد غربیان، برجای مانده بود، به جهت ذبح ناجوانمردانه و تدریجی علم و دانش از سوی کلیسای روم کاتولیک، به تدریج به انحطاط و نابودی گراییده بود، و البته ناگفته نماند که در این مقطع حسّاس تاریخی، باز این دانشمندان مسلمان، همچون «ابن سینا»، « ابونصرفارابی»، «خواجه نصیر طوسی»، «ابو یعقوب کِندی»، «ابن هیثم بصری»، «خوارزمی» و ...، بودند که با اعتناء، ترجمه و شرح و بسط علوم ِ باقیمانده از تمدّن یونان باستان، همچون هندسه، فلسفه، منطق، طبیعیّات، و ...، و تلفیق آن ها با دانش های نوین اسلامی و ارائه ی آن در قالب های بومی ـ اسلامی، آن ها را از ورطه ی نابودی مطلق و حتمی که در انتظارشان بود، نجات دادند و از این نقطه نظر می بینیم که مغرب زمینیان سخت وامدار مسلمانان هستند!
پس از تحولات بنیادین عصر رنسانس غربیان در سدد و جستجوی یافتن جایگاهی در ایجاد و گسترش علوم (با تأکید بر دانش های تجربی و طبیعی) برای خود بر آمدند، ولی این بار غربیان به جای پرداختن به «تولید علم» صحیح و اصولی و ایجاد و گسترش بسترهای علم و دانش و تحقیق از طرفی مانند تبادلات و تعاملات منطقی علمی سالم مبتنی بر حفظ کرامت های انسانی بین ملل مشرق زمین، متأسفانه به این نتیجه رسیدند که باید هویّت مجعول و ضعف شخصیتی هزار ساله ی نیاکان خویش را درسایه ی «غارت مواریث علمی و استثمار فرهنگی» ملّت های دیگرجستجو کرده و جبران نمایند و با سوء استفاده از استضعاف نخبگان علمی و ضعف های تحمیل شده بر دانشیاران این جوامع و به طور کلی سادگی ملل شرق آن روز، از سوی حاکمان نالایق آن ممالک،... و نیز با بهره گیری از ترفندهایی مانند: تهدید، تطمیع، تدلیس ِ نخبگان و حاکمان این ممالک، هویّت فرهنگی این ملل را با غارت مواریث نیاکان اندیشمند آن سرزمین ها، از درون تهی سازند؛ به تبع همین امر است که متأسفانه می بینیم به تدریج بعد از تحوّل عصر رنسانس، از اوایل قرون ۱۵- ۱۶ میلادی، سیّاحان غربی در قالب سفرهای علمی و اکتشافی و ...، به سمت مشرق زمین سرازیر شده و به غارت میراث فرهنگی، یا بهتر بگوییم «غارت هویّت حقیقی واقعی این ملل»، می پردازند؛ بخش مهمّی از این غارت ها متعلّق به نفائس کتابخانه ها وگنجینه های عراق، ایران، هند، ترکیه و .... است، امروزه می توان نمونه هایی عینی از این میراث عظیم (دستنویس های اسلامی) غارت شده را در مکان هایی مانند: موزه ی بریتانیا در لندن، کتابخانه ی ملّی پاریس، کتابخانه ی دولتی برلین، کتابخانه ی سلطنتی کپنهاک، کتابخانه ی ملّی مادرید و اسکوریال، کتابخانه ی ملّی وین، کتابخانه های متعدد لیدن، کتابخانه ی براتیسلاوا در اسلواکی و ... در خزائن اروپا و یا در کتابخانه های مختلف ایالات متحده ی امریکا مانند: کتابخانه ی دانشگاه پرینستون در نیوجرسی، موزه ی متروپلیتن در نیویورک، کتابخانه ی کنگره ی امریکا در واشنگتن، و غیر آن جستجو نموده و به نظاره نشست؛ به نظر نمی رسد بر خواننده ی آگاه چنین توهّمی پیش آید که: "غارت مواریث فرهنگی ملل شرق مربوط به دوره ی فئودالیسم و استعمار ملل مشرق زمین از سوی اروپائیان است و در عصر کنونی، بشریّت به یک نوع عقلانیّت و رشدیافتگی دست یازیده و چنین امور سخیفی را به شدّت تمام تقبیح می کند!"؛ متأسفانه باید گفت علی رغم تحوّلات ظاهری و فریبا در رفتارهای غربیان و پیشرفت تصنّعی در نوع تعاملات فرهنگی آن ها با ملل شرق، باز در قالب های نوینی همان رفتارها ادامه دارد.
سنّت غارت و نقب آثار باقیمانده (میراث) اندیشه ی ملل شرق، خصوصاً آثار فرهنگی و علمی ملّت های مسلمان، در میان فرنگیان (اروپائیان و آمریکائیان) سنّتی همیشگی و دائمی است و به طور قطع و یقین آن ها به عنوان «اپورتونیست های» واقعی هر زمان فرصتی اقتضا نماید از چپاول مواریث کهن، چنانچه در همین سال های اخیر در جریان حمله ی آمریکا به عراق در نخستین روزهای سال ۱۳۸۲ش و وقوع تراژدی غمبار غارت دستنویس های نفیس و اشیای تاریخی بسیار ارزشمند مربوط به تمدّن های سومری، کلدانی و بابلی و نیز اسلامی موجود در موزه ی ملّی عراق در بغداد، دست های پیدا و نهان غربیان را که سال ها برای دست یازیدن به آن آثار و ایجاد چنین فرصت تاریخی استثنایی، لحظه شماری می کردند!
خلاصه گزارش:
اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام پروژه ای سه ساله است که تا پایان سال ۲۰۱۲ به پایان خواهد رسید. این پروژه شش هدف را دنبال می کند:
۱. ترسیم روندهای کلیدی در دانش و نوآوری های فناورمحور در میان ۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی و ترکیب اطلاعات کمی با تحلیل های کیفی به وسیله گفتگوها، کارگروه ها و دیگر چارچوب های درون کشوری؛
۲. بررسی جزئیات بیشتر گوناگونی های جغرافیایی و اقتصادی ده کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی، و ارائه گزارش ارزیابی مستقل و معتبر از چگونگی توانمند بودن نوآوری های آنها در تغییر و ایجاد فرصتها و محدودیت ها به منظور پیشرفت های بیشتر؛
۳. بررسی چگونگی آشکار شدن روابط بین دانش، فناوری، نوآوری، فرهنگ و سیاست در پانزده کشور اسلامی و جهان اسلام
۴. شناسایی فرصت های جدید به منظور همکاری دانشمندان، سیاستگذاران، بخش های خصوصی و بخش های غیر دولتی در جهان اسلام و مکان های دیگر به ویژه، شناسایی چالش های مشترک جهانی همچون تغییرات آب و هوایی، کاهش فقر و ایجاد ثبات و پایداری؛
۵. نمایان کردن بیشتر دانش، فناوری و نوآوری در میان کشورهای عضو کنفرانس اسلامی و جهان و ارائه ی یک سری مقالات، نشریات و رخ داد های رسانه ای، که می تواند سیاست ها، رسانه ها و گفتگوهای علمی در جهان اسلام و فراتر از آن را جلوه تر کند؛
۶. ایجاد مهارت ها و ظرفیت ها علمی برای تحلیل گران نوآوری و تصمیم گیرندگان در جهان اسلام و خلق شبکه های جدید به منظور تبادل ایده ها، سیاست ها و شیوه های بهتر در درون جهان اسلام و بین کشورهای مسلمان و کشورهای دیگر.
اعضای این پروژه عبارت اند از: انجمن سلطنتی بریتانیا، سازمان همکاری های اسلامی، ماه نامه نیچر، مرکز آموزش و تحقیقات آماری، اقتصادی و اجتماعی کشورهای اسلامی، شورای بریتانیا، مرکز بین المللی تحقیقات توسعه، بنیاد قطر، بانک توسعه اسلامی،کمیته دائمی همکاری های علمی و فناوری سازمان همکاری های اسلامی، سازمان آموزش، سازمان اسلامی، آموزشی، علمی و فرهنگی (آیسسکو) .