اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام ۱و ۲

این مطالعات که نقطه عطفی در تاریخ می ‏باشد، به دنبال جستجو و کشف تغییرات در چشم اندازهای دانش و نوآوری میان گزیده‏ ای از کشورهای مختلف از کشورهای عضو کنفرانس اسلامی در خاورمیانه، آفریقا، آسیا و به ویژه کشورهایی همچون مصر، اردن، پاکستان، مالزی، اندونزی، سنگال، نیجریه و قزاقستان می‏باشد. با همکاری‏ های نزدیک و تنگاتنگ با همکاران خود در این کشورها، این پروژه فعل و انفعالات حساس بین دانش، نوآوری، فرهنگ و سیاست را طراحی خواهد کرد و فرصت ‏های جدید همکاری و تبادلات جهانی را بررسی خواهد کرد.

   خلاصه پروژه

این مطالعات که نقطه عطفی در تاریخ می ‏باشد، به دنبال جستجو و کشف تغییرات در چشم اندازهای دانش و نوآوری میان گزیده‏ ای از کشورهای مختلف از کشورهای عضو کنفرانس اسلامی در خاورمیانه، آفریقا، آسیا و به ویژه کشورهایی همچون مصر، اردن، پاکستان، مالزی، اندونزی، سنگال، نیجریه و قزاقستان می‏باشد. با همکاری‏ های نزدیک و تنگاتنگ با همکاران خود در این کشورها، این پروژه فعل و انفعالات حساس بین دانش، نوآوری، فرهنگ و سیاست را طراحی خواهد کرد و فرصت ‏های جدید همکاری و تبادلات جهانی را بررسی خواهد کرد.

رنسانس دانش در جهان اسلام

نام هایی همچون خواجه نصیر الدین طوسی و ابن نفیس برای بسیاری ناآشناتر از نام هایی همچون اسحاق نیوتون و آلبرت انیشتین می ‏باشد. لیکن این دانشمندان و دیگر دانشمندان مسلمان قرن ‏های ۱۲ و ۱۳ متعلق به متفکرین pantheon می ‏باشند که تاریخ دانش و نوآوری جهان اسلام یکی از دوره‏ های عظیم شکوفایی می‏باشد که با کاهش تند و دنباله‏ دار همراه شد. امروزه تنها ۳۸% از تولید ناخالص داخلی ۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی صرف هزینه‏ های تحقیقات و پیشرفت ها شده است. این موضوع بیانگر فقر نسبیتی نیست: کشورهای تولید کننده نفت مانند عربستان و کویت در میان کمترین سرمایه گذاران در بحث تحقیقات هستند. در سال ۲۰۰۵، هفده کشور عربی روی هم رفته ۱۳،۴۴۴ محصول علمی را منتشر کردند که در مقابل دانشگاه هاروارد به تنهایی ۱۵،۴۵۵ محصول را در همان سال منتشر کرد.

لیکن هم اکنون نشانه هایی از بلند همتی دوباره و سرمایه گذاری در آموزش، دانش و نوآوری با حمایت و پشتیبانی دولت‏ ها،‏ مراکز تجاری، نهادهای بشر دوستانه و ارگانهایی همچون سازمان کنفرانس دیده می‏شود. این پروژه با پیشرفت‏ های چشم گیر دیگری هم زمان بوده است که تقویت کننده ‏ی پتانسیل‏ های تغییر در توانایی‏های دانش و نوآوری جهان اسلام است. برای نمونه:

ـ دانشگاه «علم و فناوری ملک عبدالله» در سپتامبر ۲۰۰۹ در کشور عربستان با هزینه‏ای بالغ بر ۲۰ الی ۱۰ میلیارد دلار به منظور رهبری آکادمیکی و جذب دانشجویان از سراسر جهان افتتاح شد.
ـ در ماه می‏۲۰۰۷ نخست وزیر امارات متحده عربی و امیر دبی «محمد بن راشد آل مکتوب» اعلام کرد: بنیادی با هزینه‏ ای بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار به منظور ایجاد مراکز تحقیقاتی در دانشگاه‏ های عربی و اعطای کمک هزینه‏ های پژوهشی و تحقیقاتی به دانشمندان کشورهای عربی تأسیس شده است.
ـ دولت نیجریه در سال ۲۰۰۶ «شورای ملی تحقیق و توسعه» را با اختصاص بودجه ‏ای ۵ میلیارد دلاری از صندوق توسعه فناوری نفتی به منظور حمایت و پشتیبانی از تحقیقات و آموزش راه اندازی کرد.
ـ کشور قطر شهر آموزشی با مساحت ۱۴ کیلومتر مربع در خارج از شهر دوحه که ۹ پردیس برتر بین المللی را در خود جای داده است، ساخت، سیاست این کشور بر آن است که تا پایان سال ۲۰۱۵، ۲/۵ درصد از تولید ناخالص خود را صرف هزینه ‏های تحقیق و توسعه کند.
ـ کشور ترکیه هزینه ‏های پرداختی تحقیقاتی خود را در پنج سال اخیر به دو برابر رسانده است و تا سال ۲۰۱۰، ۲% از تولید ناخالص داخلی خود را به این موضوع اختصاص داد. این کشور از سال ۱۹۹۷ توانسته است رتبه جهانی خود در نشر محصولات علمی را از ۲۷ به ۱۹ برساند.
ـ امارات متحده عربی در ژانویه ۲۰۰۸ ایجاد منطقه‏ای به نام شهر مصدر را به منظور ایجاد قطب ‏های S&I که برای ۵۰/۰۰۰ نفر فرصت شغلی در زمینه ‏های انرژی تجدید پذیر و فناوری ‏های پایدار ایجاد می‏کند، را اعلام کرد.

دیر یا زود این کشورها را در صدر جدول کشورهای نوآور و مبتکر خواهیم دید. هماهنگونه که کشورهای کوچکی همچون فنلاند و سنگاپور در دهه ‏های اخیر ابتکارات قابل توجهی را در سطح جهانی ایجاد کردند، برخی از کشورهای مسلمان پتانسیل دست یابی به موفقیت‏ های غیر منتظره را دارا می‏باشند، هر چند مسیر دستیابی کشورهای مسلمان به نوآوری‏ های جدید خالی از موانع نیست. دست مزدها و کمک هزینه ‏های تحقیقات و زیرساخت ها همچنان کم می‏ باشد، و فرار مغزها به امید ادامه حرفه خود به آمریکا و اروپا همچنان ادامه دارد.

اهداف پروژه:

اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام پروژه ‏ای سه ساله است که تا پایان سال ۲۰۱۲ به پایان خواهد رسید. این پروژه شش هدف را دنبال می‏کند:

۱. ترسیم روندهای کلیدی در دانش و نوآوری ‏های فناورمحور در میان ۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی و ترکیب اطلاعات کمی با تحلیل ‏های کیفی به وسیله گفتگوها، کارگروه‏ ها و دیگر چارچوب‏ های درون کشوری؛

۲. بررسی جزئیات بیشتر گوناگونی‏های جغرافیایی و اقتصادی ده کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی، و ارائه گزارش ارزیابی مستقل و معتبر از چگونگی توانمند بودن نوآوری‏های آنها در تغییر و ایجاد فرصتها و محدودیت ها به منظور پیشرفت‏ های بیشتر؛

۳. بررسی چگونگی آشکار شدن روابط بین دانش، فناوری، نوآوری، فرهنگ و سیاست در پانزده کشور اسلامی و جهان اسلام

۴. شناسایی فرصت ‏های جدید به منظور همکاری دانشمندان، سیاستگذاران، بخش‏های خصوصی و بخش‏های غیر دولتی در جهان اسلام و مکان‏ های دیگر به ویژه، شناسایی چالش‏ های مشترک جهانی همچون تغییرات آب و هوایی، کاهش فقر و ایجاد ثبات و پایداری؛

۵. نمایان کردن بیشتر دانش، فناوری و نوآوری در میان کشورهای عضو کنفرانس اسلامی و جهان و ارائه‏ ی یک سری مقالات، نشریات و رخ داد ‏های رسانه‏ ای، که می ‏تواند سیاست ها، رسانه ها و گفتگوهای علمی در جهان اسلام و فراتر از آن را جلوه تر کند؛

۶. ایجاد مهارت‏ ها و ظرفیت ها علمی برای تحلیل گران نوآوری و تصمیم گیرندگان در جهان اسلام و خلق شبکه‏های جدید به منظور تبادل ایده ها، سیاست ها و شیوه‏های بهتر در درون جهان اسلام و بین کشورهای مسلمان و کشورهای دیگر.

اعضای این پروژه عبارت اند از:

ـ انجمن سلطنتی بریتانیا
ـ سازمان همکاری ‏های اسلامی
ـ ماه نامه نیچر
ـ مرکز آموزش و تحقیقات آماری، اقتصادی و اجتماعی کشورهای اسلامی
ـ شورای بریتانیا
ـ مرکز بین المللی تحقیقات توسعه
ـ بنیاد قطر
ـ بانک توسعه اسلامی
ـ کمیته دائمی همکاری ‏های علمی و فناوری سازمان همکاری‏ های اسلامی
ـ سازمان آموزش
ـ سازمان اسلامی، آموزشی، علمی و فرهنگی (آیسسکو)

روش کاری پروژه:

پروژه دارای چهار فاز می‏باشد:

فاز اول:هدف گذاری کارگاه ‏های اولیه و مطالعات مقدماتی
پروژه کار خود را با برگزاری نشست افتتاحیه خود در استانبول ترکیه در جولای ۲۰۰۸ آغاز کرد. این نشست نمایندگان ارشد سازمان ‏های همکار و یازده کشور شورای همکاری‏ های اسلامی را دور هم جمع کرد و زمینه بررسی‏ های مسائل و مشکلات مدیریت و نظارت پروژه را فراهم کرد. موضوع نظارت بر پروژه توسط تیم مدیریت مشترک مورد توافق همه اعضا بود که نمایندگان تمام اعضای پروژه را در بر خواهد داشت. در این نشست نیز تأکید شد تا همکاری ها و تبادلات روزانه بین مرکز آموزش و تحقیقات آماری، اقتصادی و اجتماعی کشورهای اسلامی مدیر پروژه از سوی سازمان همکاری ‏های اسلامی و انجمن سلطنتی بریتانیا مدیر پروژه از سوی اتحادیه اروپا به اشتراک گذاشته خواهد شد.

فاز اول: شامل هدف گذاری تحقیقاتی بیشتر می ‏باشد به این منظور که ما دارای متدلوژی کاری جهت اندازه گیری و محک عملکرد های علمی و نوآورانه کشورهای شورای همکاری اسلامی هستیم. گزارشی نیز در ژوئن ۲۰۱۰ ارائه کردیم که تمام جزئیات موضوعات و مسائلی که قرار است تا پایان تحقیقات دنبال شود را شامل می‏شود. پنج کشور اردن، مالزی، پاکستان، قطر و مصر به عنوان کیس‏های مورد مطالعه انتخاب شده اند. این کیس ها را به منظور ارزیابی متدلوژی و ادامه پالایش اطلاعات پس از آغاز مطالعات کشورها دیگر استفاده خواهند شد.

فاز دوم:کار میدانی درون کشوری و ارائه گزارشات کاری
با توجه به پیشرفت ‏های حاصل شده در سایه ‏سار مطالعات مقدماتی، پنج کیس مورد مطالعه باقی مانده نیز اجرا خواهد شد. این موارد شامل طراحی ‏های ترکیبی، جمع آوری اطلاعات، کتاب سنجی و مصاحبه با دانشمندان، سیاستگذاران، متفکرین، رهبران دینی، رهبرانی اقتصادی، سازمانها، نهادها و جنبش‏ های سیاسی و جامعه‏ های مدنی در درون کشورها می ‏باشد.

تیم پروژه با توجه به میزان و تناسب وظیفه تحقیقاتی چندین هفته را در هر یک از کشورها سپری خواهد کرد. کشورهای گزینش شده بازتاب کننده گوناگونی اعضای سازمان همکاری ‏های کشورهای کاندید می‏باشند:

خاورمیانه و شمال آفریقا: ایران، مصر، اردن، عربستان، قطر، امارات
آفریقای سیاه: نیجریه، موزامبیک، سنگال، سودان
اروپا و آسیای مرکزی: ترکیه، قزاقستان، آذربایجان
جنوب و شرق آسیا: مالزی، پاکستان، اندونزی

ما به شناسایی و همکاری نزدیک با هر یک از همکاران پژوهشگر در هر کشور خواهیم پرداخت و سمینار و شبکه‏ های مشترکی را برگزار خواهیم کرد. خروجی‏ های مهم این فاز در یک سری رخ دادهای مهم، مقالات، پژوهش ‏های کشوری ارائه خواهد شد. این پژوهش میدانی به سوالات زیر پاسخ خواهد داد:

ـ مهمترین ویژگی‏ های برتر چشم گیری نظام نوآوری و علمی کشورهای اسلامی چیست؟
ـ مهمترین ساختارهای علمی و نوآوری این کشورها چیست؟
ـ تاریخ و چگونگی پیشرفت ها چگونه بوده است؟
ـ شاخصه ها و متریک‏هایی که بازتاب کننده سلامت این نظام هستند، چیست؟
ـ نقاط قوت و ضعف سیستم آموزشی متوسطه و عالی چیست؟
ـ آیا می‏ توان جریان‏ های استعدادهای علمی و پژوهشی در درون و خارج از این سیستم ها را اندازه گیری کرد؟
ـ بخش ‏های نوآوری و دامنه نیروهای ویژه این کشورها چیست؟
ـ تعادل بین بخش‏ های خصوصی و دولتی در تحقیق و توسعه چیست؟
ـ مشارکت کمک ‏های توسعه طلبانه و بشردوستانه در خصوص تحقیق و توسعه چیست؟
ـ به چه میزان طرح‏ های تحقیق و توسعه چند ملیتی در این کشورها اجرا می‏شود؟
ـ میزان سرمایه گذاری‏ های داخلی به منظور ایجاد نوآوری چگونه است؟ آیا تغییراتی در آن صورت می‏گیرد؟
ـ هر کشور چگونه به حکومت و اخلاق علمی دست پیدا کرده است؟
ـ درک رابطه بین اسلام، دانش و سیاست را در این کشورها چگونه است؟ درک ما چگونه تغییر خواهد کرد؟
ـ ارتباط دانش و نوآوری این کشورها با قطب ‏های نوآوری و دانش در اروپا، آمریکا، کانادا، ژاپن، چین، هنر و... چگونه است؟
ـ چگونه می‏توان همکاری‏های بین المللی را در این خصوص تقویت کرد؟ موانعی که بر سر راه آن وجود دارد چیست؟
ـ چگونه می ‏توان تحقیق و توسعه را در بخش آموزش عالی ارتقاء داد؟
ـ بهترین شیوه قدردانی از دانشمندان، نوآوران و مخترعین چیست؟

فاز سوم:تنظیم و ارائه گزارش (۲۰۱۲)
بر اساس مقالات ارائه شده درباره هر کشور و پژوهش ثانویه دیگر کشورهای عضو همکاری ‏های اسلامی، گزارشات کلی رسانه‏ای ارائه می‏دهیم که نقاط اشتراک و اختلاف کشورها را پر رنگ تر می‏کند و نتیجه گیری‏ های گسترده‏ای در خصوص چشم اندازهای دانش و نوآوری در بین کشورهای اسلامی و دیگر کشورهای جهان اتخاذ خواهیم کرد.

فاز چهارم:انتشار و رسانه‏ای کردن اخبار و اطلاعات (۲۰۱۳ـ ۲۰۱۲)
گزارش کلی و پایانی ده کشور در مراسم ویژه‏ای در پایان سال ۲۰۱۲ و گزارشات مشابه در کشورهای عضو همکاری ‏های اسلامی نیز ارائه خواهد شد. گزارش کامل تحقیقات در رسانه‏های اروپا، کشورهای همکاری‏ های اسلامی، و بین الملل منتشر خواهد شد.

اطمینان حاصل کردن از اینکه یافته ها را می‏توان برای تقویت سیستم‏های نوآور در کشورهای اسلامی به کار برد از اهمیت ویژه‏ ای برخوردار است. هدف از همکاری نزدیک با دولت ها و همکاران پژوهشی در این پروسه و ساخت ظرفیت ها و مکانیسم‏ های ویژه به منظور به روز رسانی و نوسازی تحلیل ها در سال‏های آینده می‏باشد. اولویت اول و کلیدی ایجاد کادر و مجموعه تحلیل گران پژوهشی کار کشته در هر یک از کشورهای مورد مطالعه می‏باشد که می‏ تواند شالوده شبکه‏ ای گسترده شود.

ـ بودجه رسانی

بودجه لازم برای اجرای این پروژه ۴ میلیون دلار است که در سه سال مالی تأمین خواهد شد. تأمین بودجه بر چهار نهاد زیر خواهد بود:
ـ اعضا و نهادهای سازمان همکاری اسلامی
ـ اعضای نهادهای دولتی، علمی و فرهنگی اتحادیه اروپا
ـ تراست ها و بنیادهای بین الملل
ـ انجمن بشر دوستانه و تجارت

این پروژه در سه سطح مدیریت می‏شود که شامل تیم مدیریتی مشترک، گروه هدایتگر پروژه و گروه بازبینی و مشاوره می‏باشد. تیم مدیریتی مشترک مشمول نظارت بر پروژه در تمام سطوح که شامل نمایندگانی از دبیر کل شورای همکاری اسلامی و ارگان‏های کلیدی که شامل IDB، SESRIC، COMSTECH، ISESCO، انجمن سلطنتی بریتانیا، مجله نیچر، شورای بریتانیا می‏باشد. این پروژه به ریاست پروفسور کمال الدین احسان گول دبیر کل شورای همکاری اسلامی است.

تحلیل:

جهت فهم دقیق حرکت «انجمن سلطنتی بریتانیا» در پروژه «اطلس دانش و نوآوری جهان اسلام» باید گفت گسترش موج بیداری اسلامی در دنیای اسلام اگرچه در نگاه اول تهدیدی سیاسی برای برهم زدن بساط مدیریت جهانی دنیای غرب به نظر می ‏رسد ولی تحلیل عمیقتر تنها به این سطح از خطر برای تمدن غرب محدود نمی ‏ماند. یعنی متفکرین غربی به خوبی واقفند که انقلاب پدیدار شده در ایران اسلامی در سال ۱۹۷۹ـ سالی که در آینده تاریخ بشری همواره از آن با اهمیت یاد خواهد شد ـ به عنوان آغاز خیزش دوباره دنیای اسلام برای فتح سنگرهای کلیدی جهان تنها محدود به دنیای سیاست نیست. بلکه علاوه بر انقلاب در عرصه سیاسی نوعی انقلاب در عرصه علمی ـ فرهنگی نیز آغاز شده است. زیرا واضح است که انقلابی با این شعارها و این گستره نفوذ و این عمق استراتژیک مردمی، هرگز نمی‏تواند محدود به تغییرات در عالم سیاست و مدیریت قدرت سخت باشد. بلکه حتماً در لایه ‏هایی از فرهنگ و مدیریت قدرت نرم نیز نفوذ یافته است. به تعبیر دقیق‏ تر این انقلاب‏ های مردمی ـ اسلامی پیش و بیش از اینکه ماهیتی سیاسی ـ نظامی داشته باشند هویتی علمی ـ فرهنگی خواهند داشت.

استراتژیست‏ های مکار نظام سلطه به خوبی واقفند که اگر مدیریت این امواج بیداری اسلامی از دستهای لرزان ایشان خارج شود باید خیلی زودتر از آن چیزی که فکرش را می‏ کنند در خیابان وال استریت مجلس ترحیم تمدن شیطانی خویش را برپاکنند. از این رو برای کنترل انقلاب ‏های مردمی پدیدار شده در دنیای اسلام شدیدا به تکاپو افتاده‏اند.

اینان نیک می‏دانند که اگر در پی کنترل ظرفیت سیاسی جدید از سوی سیاست‏ های رسمی نظام سلطه و منطبق با نظم نوین جهانی‏ اند باید در قدم اول ظرفیت علمی عظیم پیدا شده در دنیای اسلام پس از بیداری اسلامی را در دل ناتوی فرهنگی خویش هضم نمایند.

روشن است که کنترل انفجار علمی ـ فرهنگی آغاز شده در دنیای اسلام که روز به روز هم گسترده تر خواهد شد، بدون شناخت دقیق ظرفیت‏ های جهان اسلام میسر نخواهد بود. زیرا اگر غرب از خیزش ‏های علمی دنیای اسلام بی خبر باشد باید هر روز انتظار یک غافل گیری فرهنگی را داشته و همواره منتظر حادثه بماند. این نگاه منفعلانه معنایی جز خارج شدن روند تولید علم و فناوری در دنیای اسلام از دست دنیای غرب ندارد. امری که در حکم تیر خلاص به تمدن شیطانی پوسیده کنونی خواهد بود. به نظر می‏رسد که «انجمن سلطنتی بریتانیای حقیر» با راه اندازی پروژه «اطلس دانش و نوآوری‏ های جهان اسلام» ـ که در حقیقت نوعی حمله فرهنگی همه جانبه به دنیای اسلام است ـ در گام اول به دنبال نوعی جاسوسی علمی ـ فرهنگی عمیق در دنیای اسلام است. مسلم است که برای این پروژه به نام همکاری علمی در پی ساماندهی وطن فروشان عالم نما در کل دنیای اسلام به نام جذب همکار علمی ـ به تعبیر صحیح‏ تر جاسوس فرهنگی ـ است.

فاز بعدی پس از شناخت دقیق ظرفیت ‏های نوظهور علمی دنیای اسلام، جهت‏دهی آن در راستای اهداف علمی نظام سلطه و به کار گیری اش در راه حل معضلات تمدن مدرن است. به بیان فنی تر مصادره کردن انقلاب مردم در عرصه علمی ـ فرهنگی به نفع جهت حاکم بر حرکت علمی جهان کفر و نفاق است.

علاوه بر این بهترین راه نفوذ در نظام سیاسی و مدیریت فرایند تصمیم گیری مدیران عرصه سیاست نفوذ در نظام فرهنگی و مدیریت فرایند تصمیم سازی کارشناسان عرصه علم و فرهنگ است. مسلماً اگر حرکت علمی در دنیای اسلام تابع حرکت علمی دنیای غرب تعریف شود حرکت سیاسی نیز در پی آن تسلیم مدیریت سیاسی عرصه بین‏المللی خواهد شد. مثال موفق این تجربه ـ البته تا حدودی ـ ترکیه است. کشوری که در حقیقت وقتی ورود دانشجویان محجبه به دانشگاه ‏های آن ممنوع شد؛ کلنگ لاییک شدن ساختار سیاسی آن نیز به زمین زده شد. به نظر می‏رسد غرب به دنبال تکرار این تجربه در سایر کشورهای اسلامی نیز هست. مسلماً در این مسیر توطئه ‏بار کشور ترکیه به عنوان رفیق دزد و شریک قافله می‏تواند کمک شایانی به غرب کند. زیرا از این جهت یکی از ضعیف‏ ترین حلقه‏ های تمدنی کشورهای اسلامی در مقابل تمدن غرب می‏ باشد.

نقطه مقابل این حرکت خطرناک همان عقبه استراتژیکی است که امام خامنه ‏ای «مدظله العالی» به درستی حکم حکومتی حمله افسران جنگ نرم به آن را صادر فرمودند. یعنی نفی علم مدرن و حرکت به سمت تولید علم اسلامی. بر این اساس همان گونه که غرب در پی هدف گذاری تحقیقاتی و کنترل متدولوژی تولید علم در دنیای اسلام متناسب با اهداف سلطه گرایانه خود است؛ ایران اسلامی نیز باید با ارتباط گیری با فعالان آزادمنش مومن دنیای اسلام اقدام به در اختیار گرفتن جهت توسعه علمی کشورهای اسلامی در مسیر ایجاد تمدن اسلامی در گستره جهانی نماید. پس همگام با این پروژه شیطانی، جمهوری اسلامی ایران نیز باید به کمک عقبه عظیم علمی ـ فرهنگی خود در دنیای اسلام در پی تدوین نقشه جامع علمی دنیای اسلام و ریل گذاری برای حرکت علمی قافله تمدنی جوانان باهوش بیدار جهان معنویت باشد.

به نظر می‏ رسد حوزه‏ه ای علمیه و دانشگاه‏ های این کشور ـ گذشته از ساختارهای رسمی ـ وظیفه سنگینی در این مبارزه علمی ـ فرهنگی در مسیر آماده سازی عرصه جهانی جهت ظهور ولی اعظم الهی (عج) داشته باشند.

منبع